Από το ΠΔΕ η χρηματοδότησηΑποκαθιστά το υπουργείο Παιδείας την πρόσβαση των ΑΕΙ στα επιστημονικά περιοδικά
ΑΠΕ
Η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου
Αθήνα
Προηγούμενο άρθρο:
Τέλος στην ηλεκτρονική πρόσβαση των πανεπιστημίων στα επιστημονικά περιοδικά (2/3/2010)
Μετά το θόρυβο που ξέσπασε για το ενδεχόμενο περικοπής της πρόσβασης των ελληνικών πανεπιστημίων στις βιβλιοθήκες και τα ερευνητικά προγράμματα, λόγω της οικονομικής κρίσης, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προχωρεί άμεσα στην αποκατάσταση της πρόσβασης.
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
Η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση είναι απολύτως αναγκαία σήμερα για να διασφαλίσει την ποιότητα της δικής μας ζωής, καθώς και εκείνης των επομένων γενεών. Κάθε Πρόγραμμα λοιπόν, που απευθύνεται σε συγκεκριμένη ομάδα (ανάλογα με ηλικία, τόπο διαμονής, ενδιαφέροντα, κλπ.) ή θεματολογία (ενέργεια, απορρίμματα, νερό, γεωργία, βιώσιμη ανάπτυξη, ακτές, μεταφορές κ.α.) έχει οπωσδήποτε την αξία του.
»
Read more
»
Read more
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Πώς πρέπει να είναι η εκπαίδευση στηνΠαιδεία είναι η ανατροφή και η εκπαίδευση των παιδιών και των νέων ανθρώπων. Είναι όλα τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η μόρφωση και η καλλιέργεια του ανθρώπου, με σκοπό την δημιουργία μιας δυνατής και ελεύθερης προσωπικότητας.
Η ανισότητα εκφράζεται μέσα από αρνητικές έννοιες όπως είναι ο Ρατσισμός, η ηττοπάθεια, η ξενοφοβία καθώς και οι διακρίσεις με βάση το φύλο, τη γλώσσα, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την κοινωνική, αλλά και την οικονομική θέση.
Ανισότητα είναι η κοινωνική και η πνευματική ήττα του ανθρώπου.
Είναι εμφανές και ευνόητο ότι οι δύο έννοιες είναι αντιφατικές μεταξύ τους και επομένως - θεωρητικά τουλάχιστον- δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Το ερώτημα είναι κατά πόσο η αντιφατικότητα αυτή αφορά και στην πράξη ή περιορίζεται μόνο στην θεωρία.
Σύμφωνα με τους φιλοσόφους μας μόνο η παιδεία μπορεί να πάει τον άνθρωπο μπροστά, μόνο με την παιδεία μαθαίνει ο άνθρωπος να σέβεται την διαφορά, και ο σεβασμός στην διαφορά είναι αυτός που προωθεί την ισότητα. Ωστόσο πολλά παιδιά υποφέρουν εξαιτίας της διαφοράς τους, όπως είναι τα παιδιά στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Αλβανία ακόμα και τα παιδιά τα πλαίσια των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε κάθε γωνιά της γης μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι ασκείται παιδεία ανισότητας.
Τα Συντάγματα των περισσότερων χωρών, καθώς και οι καταστατικοί χάρτες και οι διακηρύξεις όλων των Διεθνών Οργανισμών προστατεύουν, μέσα από τα άρθρα τους, την ισότητα στην παιδεία και την εκπαίδευση.
Στο άρθρο 26 Παρ. 1 της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. αναφέρεται: «Καθένας έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση».
Πώς γίνεται ωστόσο να υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, τα οποία δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, επειδή στις χώρες τους γίνονται διακρίσεις εθνικότητας, θρησκείας, ακόμα και φύλου;
«Η Εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα».
Πώς δικαιολογείται τότε το γεγονός, ότι σε πολλά παιδιά λείπουν τα βιβλία ακόμη και τα τετράδια; Και σε πολλά σχολεία η υλικοτεχνική οικοδομή, ακόμα και η θέρμανση και οι κιμωλίες; Γιατί ακριβώς λείπουν τα χρήματα για όλα αυτά;
«Η πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με την ικανότητα τους».
Γνωρίζουμε ωστόσο ότι πολλοί νέοι λόγο των διακρίσεων που αναφέρθηκαν, δεν έχουν την δυνατότητα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι.
«Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και την φιλία, ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις θρησκευτικές ομάδες και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του ΟΗΕ για τη διατήρηση της ειρήνης».
Πρέπει, αλλά δυστυχώς δεν λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο, όταν στις περισσότερες χώρες δεν διδάσκονται η ιστορία και ο πολιτισμός όλων των λαών, όταν η προσέγγιση στις άλλες θρησκείες γίνεται με μισαλλοδοξία, όταν μέσα από την παιδεία καλλιεργείται όχι το πνεύμα της ειρήνης αλλά εκείνο της αντιπαλότητας με τους άλλους λαούς, όταν αλλοδαποί μαθητές στις χώρες υποδοχής τους δεν μπορούν από την πλευρά τους να έχουν πρόσβαση στο δικό τους πολιτισμό.
Ας ρίξουμε μια ματιά και στις σχετικές διατάξεις του δικού μας συντάγματος και ας αναρωτηθούμε μήπως υπάρχει κάποια αντιφατικότητα.
Στο άρθρο16 Παρ. 2 αναφέρεται: «Η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική διαγωγή των ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Εφόσον λοιπόν για το κράτος αποτελεί βασική αποστολή, τότε γιατί υπάρχουν σχολεία στην Ελλάδα χωρίς την απαραίτητη υποδομή (διαδικτυακή σύνδεση, εργαστήρια), χωρίς καθηγητές, χωρίς αίθουσες, χωρίς θέρμανση πολιπολιτισμική εκπαίδευση?
Η ανισότητα εκφράζεται μέσα από αρνητικές έννοιες όπως είναι ο Ρατσισμός, η ηττοπάθεια, η ξενοφοβία καθώς και οι διακρίσεις με βάση το φύλο, τη γλώσσα, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την κοινωνική, αλλά και την οικονομική θέση.
Ανισότητα είναι η κοινωνική και η πνευματική ήττα του ανθρώπου.
Είναι εμφανές και ευνόητο ότι οι δύο έννοιες είναι αντιφατικές μεταξύ τους και επομένως - θεωρητικά τουλάχιστον- δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Το ερώτημα είναι κατά πόσο η αντιφατικότητα αυτή αφορά και στην πράξη ή περιορίζεται μόνο στην θεωρία.
Σύμφωνα με τους φιλοσόφους μας μόνο η παιδεία μπορεί να πάει τον άνθρωπο μπροστά, μόνο με την παιδεία μαθαίνει ο άνθρωπος να σέβεται την διαφορά, και ο σεβασμός στην διαφορά είναι αυτός που προωθεί την ισότητα. Ωστόσο πολλά παιδιά υποφέρουν εξαιτίας της διαφοράς τους, όπως είναι τα παιδιά στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Αλβανία ακόμα και τα παιδιά τα πλαίσια των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε κάθε γωνιά της γης μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι ασκείται παιδεία ανισότητας.
Τα Συντάγματα των περισσότερων χωρών, καθώς και οι καταστατικοί χάρτες και οι διακηρύξεις όλων των Διεθνών Οργανισμών προστατεύουν, μέσα από τα άρθρα τους, την ισότητα στην παιδεία και την εκπαίδευση.
Στο άρθρο 26 Παρ. 1 της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. αναφέρεται: «Καθένας έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση».
Πώς γίνεται ωστόσο να υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, τα οποία δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, επειδή στις χώρες τους γίνονται διακρίσεις εθνικότητας, θρησκείας, ακόμα και φύλου;
«Η Εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα».
Πώς δικαιολογείται τότε το γεγονός, ότι σε πολλά παιδιά λείπουν τα βιβλία ακόμη και τα τετράδια; Και σε πολλά σχολεία η υλικοτεχνική οικοδομή, ακόμα και η θέρμανση και οι κιμωλίες; Γιατί ακριβώς λείπουν τα χρήματα για όλα αυτά;
«Η πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με την ικανότητα τους».
Γνωρίζουμε ωστόσο ότι πολλοί νέοι λόγο των διακρίσεων που αναφέρθηκαν, δεν έχουν την δυνατότητα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι.
«Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και την φιλία, ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις θρησκευτικές ομάδες και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του ΟΗΕ για τη διατήρηση της ειρήνης».
Πρέπει, αλλά δυστυχώς δεν λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο, όταν στις περισσότερες χώρες δεν διδάσκονται η ιστορία και ο πολιτισμός όλων των λαών, όταν η προσέγγιση στις άλλες θρησκείες γίνεται με μισαλλοδοξία, όταν μέσα από την παιδεία καλλιεργείται όχι το πνεύμα της ειρήνης αλλά εκείνο της αντιπαλότητας με τους άλλους λαούς, όταν αλλοδαποί μαθητές στις χώρες υποδοχής τους δεν μπορούν από την πλευρά τους να έχουν πρόσβαση στο δικό τους πολιτισμό.
Ας ρίξουμε μια ματιά και στις σχετικές διατάξεις του δικού μας συντάγματος και ας αναρωτηθούμε μήπως υπάρχει κάποια αντιφατικότητα.
Στο άρθρο16 Παρ. 2 αναφέρεται: «Η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική διαγωγή των ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Εφόσον λοιπόν για το κράτος αποτελεί βασική αποστολή, τότε γιατί υπάρχουν σχολεία στην Ελλάδα χωρίς την απαραίτητη υποδομή (διαδικτυακή σύνδεση, εργαστήρια), χωρίς καθηγητές, χωρίς αίθουσες, χωρίς θέρμανση πολιπολιτισμική εκπαίδευση?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
